U Gradskoj galeriji, u utorak 13.maja otvorena je izložba veduta tematski određena kao „Predeli i građevine” iz Umetničke zbirke Galerije Srpske akademije nauka i umetnosti.
Kako je rekao direktor Gradske galerije, Zoran Cvetić, ova izložba je rezultat kontinuirane dugogodišnje saradnje Gradske galerije Užice i SANU. Na izložbi se mogu pogledati vredna dela 26. autora, od Uroša Predića, Paje Jovanović, Ljubice Cuce Sokić, Đoka Milovanović, Todora Stevanovića, Bože Ilić, Ljube Ivanović, Stojana Aralice, Aleksandra Deroka i drugih.
Izložbu je priredila Jelena Mežinski Milovanović, zamenik direktora Galerije SANU, koja se i obratila prisutin govoreći o značaju vedute, njenom istorijskom nastanku, stilskim odlikama, kao i o njenoj funciji očuvanja spomenika kulture,istoriografije:
—Veduta, osim estetske vrednosti umetničkog dela , ima istorijsku i dokumentarnu vrednost, kako u pogledu razvoja naselja i pejzaža, tako i u odnosu čoveka i prirode, ali i umetnika i slike. Ovako formulisana tematska postavka iz umetničkog fonda Akademije, nudi uvid u različite pristupe temi brojnih autora:posmatramo lik jednog naselja očima različitih umetnika. Njihove osobene poetike nude više stilskih izraza i veduta postaje odraz svoga doba, ali i umetničkog stila i ličnog pristupa pojedinca. Definišući ovu tematsku izložbu iz fonda SANU, pojam veduta je tretiran šire, ne samo kao „slika grada”, već i kao pogled –vidik–koji podrazumeva sliku naselja ili arhitektonske objekte u pejzažu, samo izuzetno obogaćene elementima žanr scene sa ljudskim figurama u eksterijeru.
Govoreći o autorima koji su se likovno izražavali vedutom, Jelena Mežinski Milovanović je istakla:
—Pojedinac se otkriva i predstavlja već i kroz sam odabir teme. Izbor vedute govori o autoru, o njegovom životu, ona ga locira u prostoru, deo je njegove biografije, kao dnevnik svedoči gde je umetnik boravio, ali okriva i njegov odnos prema određenom predelu, eksterijeru– arhitekturi. Slika predela su najčešće slike umetnikovog najbilžeg okruženja, sredine u kojoj je nastanjen, često su one viuelizovani putopisi, dnevničke beleške, uspomene s putovanja, zapisi sa dužih boravaka u inostranstvu. Datovanje u signaturama, ako postoji, ali i sama veduta koja svedoči o mestu boravka umetnika u datom trenutku, određuje hronološkei geografske, prostorne okvire nastanka dela u okviru opusa autora. Kroz vedutu pratimo i razvoj stila i umetničkog jezika određenog autora.Odabir vedute otvara pogled u dublje sfere, simboliku, složeniju poruku, intimnije motive umetnika za bavljenje ovom temom. Tako na primer, iz vedute Bara, Paje Jovanović s kraja XIX veka iščitavamo interesovanje za ezgotiku mladog slikara, žitelja Austrougarske koji na Balkanu traži žanr motive u narodnom životu, a u autentičnim vedutama ambijent za svoje „orijentalne„ slike, ali i nagoveštava interesovanja srpskog življa za svoje istorijske teritorije, oslobođenje od turske vlasti , južnoslovenske integracije …
Izložbu je otvorio akademik Dušan Otašević, član Umetničkog saveta Galerije.
Izložba je otvorena do 29. maja.
M.Nikolić
