Zvaničan datum nastanka grupe Atomsko sklonište je 26. februar 1976. godine. Nazivu grupe je kumovao pulski pesnik Boško Obradović koji je tog datuma Sergiu Blažiću i Brunu Langeru, sadašnjem frontmenu Atomaca, dao svoje pesme i započeo saradnju. Bend je dobio naziv po Obradovićevoj režiserkoj predstavi iz 1968. godine kojoj je naziv bio upravo Atomsko sklonište i u kojoj je akcenat bio na svetskoj antiratnoj poeziji i Obradovoćevim pesmama.
Kao posledica saradnje sa Obradovićem, režiserom, pesnikom i organizatorom umetničkih nastupa, Atomci su izvođenju nastupa pristupili na nov i multimedijalni način. Pored drugačijih tekstova i žestoke muzike, nastupali su okruženi bodljikavom žicom i umetničkim fotografijama, u iscepanoj odeći, praćeni pirotehnikom ili na scenografiji prekrivenoj stotinama otvorenih kišobrana. U početku, u rad grupe su bili uključeni i saradnici iz oblasti slikarstva, fotografije, dizajna, književnosti i filma. Iz marketinških razloga su sebe proglasili pank bendom.
Materijal za njihov prvi album su odbile dve tada najveće diskografske kuće: beogradski PGP RTB, a zagrebački Jugoton čak šest puta. Sa RTB Ljubljana potpisuju ekskluzivan ugovor i album prvenac snimljen 1977. godine izlazi u prodaju u martu 1978. godine pod nazivom „Ne cvikaj generacijo”. Za razliku od mnogih grupa tadašnjeg vremena, njihova muzika nije imala zvuk narodnog melosa već hard rok rifova, klavijatura, ritma i vokala. Najveće negodovanje kod kritičara izazvali su njihovi pogledi na svet jer su umesto klasičnih ljubavnih tema hrabro pevali o socijalnim, političkim i antiratnim temama. Rat, rušenje, civilizacija, društvo, panika, psihoza o kojima je Obradović pisao, zakucali su na vrata Balkana petnaestak godina kasnije. Od tada kritičari vode skoro desetogodišnji rat sa Obradovićem i Brunom Langerom.
U Subotici su po izlasku prvog albuma održali besplatan koncert, što je bilo neshvatljivo za tadašnje a pogotovo za sadašnje vreme. Bez prekida su odsvirali sve pesme sa svog albuma dajući publici šansu da reaguje aplauzom tek na kraju. Iste godine izdaju album „Infrakt” sa čvršćim i bržim ritmom, ali i tematski blažim tekstovima. Zatim sledi „U vremenu horoskopa” na kome opominju na opasnost od terorizma i neonacizma daleko pre ostalih, sa producentom grupe „Kvin” sa kojim će kasnije često sarađivati. a onda i živi album pod nazivom „Atomska trilogija”. Za album „Ekstrauterina” iz 1981. godine Obradović poslednji put piše tekstove za Atomce, uvođenjem harmonike u jednoj od pesama podelili su fanove. Iste godine su snimili film u Beogradu u režiji Miroslava Jokića. „Mentalna higijena” je 1982. godine snimljena u Londonu za samo dva dana, kompletne tekstove i muziku je napisao Bruno Langer, jedan broj izdanja je imao problem jer je pesma „Treba imat dušu” preskakala na početku, ali je diskografska kuća RTB Ljubljana za manje od mesec dana prodala 150.000 primeraka. Ovaj album se smatra najkvalitetnijim i najkomercijalnijim izdanjem Atomaca. Na Floridi 1983. godine snimaju album „Spece generation”, 1984.godine „Zabranjeno snivanje” koji nije imao dobar prijem kod publike a 1985. godine još jedan živi album pod nazivom „Jednom u životu”.
Na albumu „The spaceship” objavljuju osam starih pesama u novom aranžmanu i dve nove, ali ne postižu uspeh ni kod nas ni u inostranstvu. „Kriminal tango” objavljuje nova postava u grupi i to 1990. godine. U vreme kada je počeo rat u Hrvatskoj Atomci su nastupali na Zaječarskoj gitarijadi. Bruno najavljuje snimanje albuma „Snajper” ali ga nisu snimili. Za izdavačku kući sa Floride 1992.godine izdaju „East Europe Man” koji sadrži većinu pesama sa albuma „The spaceship” i dve pesme na srpskom sa „Kriminal tanga”. Pesmom„Chinese Bike” kojom album počinje ušli su u istoriju probojem na američku listu top 100. Povodom obeležavanja dvadeset i pete godišnjice Vudstoka, bili su kandidati za nastup na ovom festivalu 1994. godine ali su otpali sa spiska. Za Croatia Records, bivši Jugoton, izdali su album „Terra Mistica” 1995.godine u prepoznatljivom rok stilu. Bruno najavljuje album „Portobello Street” 1999. godine, inspirisan londonskom ulicom u kojoj se prodaju stvari iz 60-ih godina, ali album nikad nije snimljen. Bezobzira na brojne promene u grupi od dana nastanka benda pa sve do danas, Bruno Langer i Atomci i dalje sviraju na koncertima, moto skupovima, svim mestima gde se okupljaju rokeri i to nesmanjenom žestinom.
Mirjana Milićević
